- صلا دردادن(کَ رَ)
آواز دادن برای طعام و جز آن. طلبیدن. خواندن:
مهین بانو چو بشنید این سخن را
صلادرداد غمهای کهن را.
نظامی.
کمر بستم بعشق این داستان را
صلای عشق دردادم جهان را.
نظامی.
چو شیرین گشت شیرین تر ز جلاب
صلا درداد خسرو را که دریاب.
نظامی.
صبا برقع گشاده مادگان را
صلا درداده کارافتادگان را.
نظامی.
و گر دردهد یک صلای کرم
عزازیل گوید نصیبی برم.
سعدی.
خوان نعمت نهاده و صلای کرم درداده. (گلستان). رجوع به صلا شود
مهین بانو چو بشنید این سخن را
صلادرداد غمهای کهن را.
نظامی.
کمر بستم بعشق این داستان را
صلای عشق دردادم جهان را.
نظامی.
چو شیرین گشت شیرین تر ز جلاب
صلا درداد خسرو را که دریاب.
نظامی.
صبا برقع گشاده مادگان را
صلا درداده کارافتادگان را.
نظامی.
و گر دردهد یک صلای کرم
عزازیل گوید نصیبی برم.
سعدی.
خوان نعمت نهاده و صلای کرم درداده. (گلستان). رجوع به صلا شود
